اشعار و ترانه های قدیمی به جا مانده از اهالی روستا
گل وخی چادر به سرکن حالا وقت رفتـنه من نمیوُم،من نمیوُم خونه ی بابا خَش تره
خونـــــه ی بــابــا نـــــون و انجـیــــــــر خـونــــه ی شـــــوور چـوق و زنجیـــــر
دلم تنـگ و دلم تنـگ و دلم تنـگ فلک بر شیشه ی عمرم زده سنگ
از اون ترســـم که در غربت بمیرم شــغالا بر سر نعشـم کنند جنــــگ
خداوندا سه دردم دادی یک بار خر لنگ و زن زشت و طلبکار
خداونــدا زن زشــتم تو وردار خــودم دونم خر لنـگ و طلبکار
دیگِـــه نَمیـــرَم او راسّــــه دیگِـــه نَمیخــــورَم غُصّـــه
دیگِـــه نَمیُـــوم خونــادون با ایــن اخـــلاق بَــــدادون
غمُم غَم مونِسُم غَم هَمدَمُم غَم به غیر از غم ندارم یار و همدم
غمُـم نگــذاردُم تنهـا نِشـــینم مریضا، بارِک الله ،مَرحـبا غـم
لالالا گـــــــل پـونـــــه سگــوگ اومــد در خونه
نونش دادم خوشش اومد خودش رفت و بَچش اومد
چِخش کردم بَدش اومد
لالالا گــُــلِ زیــــــره چـــرا خوابُد نمی گیـــــره
لالالا گــُـلِ گشـــنیـــز باباش رفته دِلُم خَش نیـس
لالالای ســــر دسـتـــه زنِ بــابــا ، دَرُش بستــــه
اَلا لـولـوی صحــــرایی چه از جون بَچـِم خواهــی
بچـّـه ی مــن پــدر داره عجب تاجـــی به سر داره
دو تا نــوکــر به بر داره خــدا بــابــات نگـــه داره
خداونـدا تو خوابُـش کُـن زیارتهــــا نصـیبُش کُـــن
خداونـدا تــو ســتّاری همه خواب و تو بیــداری
منبع:کتاب عقدا بزرگ شهری کوچک