انغوزه گیاهی دارویی

خواص گیاه انغوزه
انغوزه گیاهی با بوی بسیار تندی است و در کشور هند از ان به وفور مصرف می نمایند.انغوزه دارای خواص دارویی فراوانی است.
انغوزه جهت معالجه یبوست بسیار موثر می باشد.
در طب سنتی به عنوان کرم کش و مقوی دستگاه گوارش مصرف می گردد.
این گیاه محرک نیروی جنسی می باشد.
بوی دهان را از بین می برد و داخل آنرا ضدعفونی نموده، قدرت هاضمه را افزایش می دهد و رطوبات بلغمی را کم می کند.
انغوزه دارای خاصیت مسکن می باشد و در کاهش فشارخون و معالجه بیماری های قلبی عروقی مفید می باشد.
جهت معالجه رماتیسم و نقرس و سیاتیک مصرف می گردد.
اگر کمی صمغ را در روغن زیتون حرارت داده حل نمایید و آن را به صورت گرم گرم بر محل نیش حشرات و جانوران بگذارید برای از بین بردن درد، زخم و ورم آن موثر می باشد.
اگر با فلفل و سداب قاطی کنید و میل نمایید جهت درمان کزاز و اگر با سرکه میل گردد برای اعصاب بسیار مفید می باشد اگر با عسل مصرف گردد برای اعصاب بسیار خوب می باشد.
این گیاه متحریک کننده رحم ،از بین برنده اسپاسم و مفید جهت معالجه تب های تیفوئیدی و دفع سرفه و نفس بد بوی می باشد
جهت معالجه بواسیر مفید است.
جهت درمان درد کمر و مفاصل موثر می باشد.
استفاده از این صمغ گیاهی همراه با سرکه برای بیرون کردن زالویی که در حلق گیر کرده، موثر می باشد. و اگر با آب قاطی و میل گردد برای از بین بردن خشکی و خشونت حلق و صاف نمودن صدا عالی می باشد. همچنین این محلول برای رفع نفخ شکم نیز مفید است.
مصرف گیاه برای درمان اختلالات عصبی در کودکان موثر می باشد.
جهت درمان دندان درد، مقداری از انغوزه را با آب لیمو مخلوط نمایید و با پنبه روی دندان بگذارید.
مضرات گیاه انغوزه
آنغوزه به سبب گرمی بیش از حد برای افراد گرم مزاج ضرر دارد و همچنین برای کسانی که بیماری کبدی دارند ممنوع است.
مصرف بیش از حد آن موجب اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گیجی و تشنج می گردد.
صمغ آن ممکن است موجب درماتیت های پوستی شود
با توجه به اینکه آنغوزه دارای ویژکی قاعده آوری می باشد، استفاده زیاد آن میتواند موجب سقط جنین گردد؛در نتیجه در دوران بارداری و شیردهی استفاده نکنید
استفاده از آنغوزه برای کودکان ضرر دارد و ممکن است ایجاد مسمومیت کند.
صمغ این گیاه با داروهای ضد انعقاد خون تداخل می کند و خود گیاه نبایستی همزمان با داروهای شیمیایی ضد تشنج استفاده گردد.
خواص آنغوزه به طور خلاصه
1- برای کشتن کرمهای داخل باغچه هنگام آبیاری مقداری آنغوزه را در پارچهای گذاشته و داخل آب جلوی شیلنگ بگذارید.
2-محرک نیروی جنسی است.
3-ادرارآور و ضد سوزش ادرار است.
4- برطرف کننده بلغم است.
5-هضم کننده غذا است.
6-درمان کننده رماتیسم و نقرس و سیاتیک است.
7-برای درد کمر و مفاصل مفید است.
8- درمان کننده امراض سینه از جمله آسم است.
9-دم کرده انجدان رومی تمیزکننده خون کبد است.
10- برای درمان تبها سودمند است.
11-درمان کننده بواسیر
12- برای درمان ذاتالریه، برونشیت و سرفه و سرماخوردگی به کار میرود.
13-خوردن انجدان باعث رفع سموم جانوران سمی میشود.
14-کاهش دهنده فشار خون
برای به دست آوردن آنغوزه گیاه از فصل بهار به بعد قسمت پایین ساقه (نزدیک به سطح زمین) و یا اصطلاحاً یقه گیاه را برشهای عمودی یا افقی میدهند تا اولئوگم رزین (آنغوزه) به صورت شیرابه به بیرون تراوش کند. این ماده در مجاورت هوا سفت میشود که پس از سفت شدن آن را جمع آوری میکنند و دوباره گیاه را تیغ میزنند یا محل قبلی را برش دیگری میدهند تا دوباره اولئوگم رزین ترشح کند. این عمل چندین بار و گاهی تا دو ماه از فصل بهار صورت میگیرد. آنغوزه خارج شده به دو صورت اشکی (گرد و کروی با اندازه های مختلف) و توده ای و به رنگهای زرد تا قهوه ای تیره است که هرچه روشنتر باشد مرغوبتر و گرانتر است. همچنین، نوع اشکی آنغوزه مرغوبتر و گرانتر میباشد. آنغوزه مزه ای گس و تقریباً تند و سوزاننده دارد و دارای بوی نامطبوع شبیه ترکیبات گوگرددار است.